Nasza młodsza siostra - recenzja filmu
Studium pamięci
"Nasza młodsza siostra" Hirokazu Koreedy to ujmujący dramat rodzinny pełny delikatności oraz słodko-gorzkiej atmosfery rozliczania się z trudną przeszłością. |
To kolejny film, w którym Koreeda opowiada o bolesnych dramatach rodzinnych. W swoim ostatnim filmie – "Jak ojciec i syn" – Japończyk zgłębiał historię mężczyzny, który dowiaduje się, że jego sześcioletni syn został zamieniony w szpitalu tuż po narodzinach; w "Życzeniu" (2011) bohaterami są dwaj bracia, którzy po rozwodzie rodziców zostają rozdzieleni; w "Ciągle na chodzie" (2008) pewna japońska rodzina mierzy się z traumą po śmierci syna, który ratując innego chłopca przed utonięciem, poświęca swoje życie; w "Dziecięcym świecie" (2004) przyglądamy się czwórce małych dzieci, które pewnego dnia porzuca matka-prostytutka, zmuszając ich tym samym do przerażającej walki o byt; z kolei w "Distance" (2001) obserwujemy trzecią rocznicę zbiorowego samobójstwa wyznawców jednej z sekt religijnych, kiedy to spotykają się rodziny, które utraciły wówczas swoich bliskich.
Koreeda ma więc tendencję do przyglądania się rodzinom naznaczonym bolesną stratą czy nieobecnością kogoś bliskiego. Do śledzenia rodzin zdefragmentowanych, niepełnych, w których jasno określone role nagle ulegają zatarciu, zmuszając jej członków do redefinicji i przejęcia funkcji początkowo im nieprzypisanych. Pomimo tych trudności familia stara się jednak odtworzyć utraconą więź, z możliwie jak najlepszym skutkiem.
Zdekomponowana rodzina naznaczona trudną przeszłością, wrzucona w wir codziennego życia staje się również osią świata "Naszej młodszej siostry". Koreeda z charakterystyczną dla siebie subtelnością, humanizmem i melancholijną atmosferą normalności próbuje odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób przeszłość i pamięć o niej kształtuje nasze osobowości i rzutuje na wybory, których dokonujemy.
|
Trzy dorosłe siostry, mieszkające razem w domu należącym do ich babci, jadą na japońską prowincję na pogrzeb ojca, który lata temu zostawił rodzinę dla innej kobiety. Z kolejnymi minutami filmu dowiadujemy się, że po tym dotkliwym wydarzeniu trójkę opuściła również matka, a dziewczyny wychowywały się same - matczyne obowiązki przejęła najstarsza z nich, Sachi. Teraz, pomimo tego, że są już dorosłe – mają swoje prace, problemy, związki – wciąż mieszkają razem. Na pogrzebie poznają swoją nastoletnią, przybraną siostrę, którą – pomimo wątpliwości – już niebawem przyjmą pod swój dach. Stabilność siostrzanej wspólnoty zostanie więc wystawiona na próbę, a bohaterki będą musiały spojrzeć na swoje dotychczasowe (ale również i przyszłe) życie przez pryzmat nowej członkini niecodziennej familii.
Sprowadzona do minimum akcja w zasadzie podkreśla tylko że to, co człowieka kształtuje i determinuje, jednocześnie nieuchronnie się rozmywa, ulega rozpadowi, zanikowi. Po latach pamięć przypomina wykopalisko wspomnień, krótkich wyimków naznaczonych konkretnymi emocjami. A obecny w japońskiej kulturze szacunek dla zmarłych przodków do spółki ze zwykłymi czynnościami dnia powszedniego (wspólne przyrządzanie ulubionych potraw ojca, pędzenie śliwkowego wina, przeglądanie rodzinnych fotografii czy ubrań pozostałych po bliskich) ukazuje tylko jak niedookreślone są bohaterki filmu, które czują potrzebę skonfrontowania swojego dotychczasowego życia się z przeszłością, która teraz, za sprawą Suzu, nabiera nowego znaczenia.
Jest więc w najnowszym filmie autora "Jak ojciec i syn" atmosfera egzystencjalnego rozbicia. Dziewczyny składają się z urywków wspomnień, fragmentów zasłyszanych zdań, konkretnych wyobrażeń i domysłów, a ich dom, ale i całe, małe japońskie miasteczko Kamakura, w którym mieszkają, staje się labiryntem, w którym szukają własnego życia. Jednak dużo bardziej reżyserowi zależy na tym, aby w jego filmie można było wyczuć ciepły powiew optymizmu i pozytywne skutki zastanej sytuacji, aniżeli brutalny dramat naznaczony wyrzutami sumienia, niezabliźnionymi ranami i niewypowiedzianym żalem. Bo choć "Nasza młodsza siostra" to historia duchowego uzależnienia od przeszłości i wnikliwe studium pamięci jako budulca tożsamości, nie wieje tu jednak chłodem i gorzką samotnością. Świat sióstr co prawda pokrywa cień przeszłości, ale dla żadnej z nich przeszłość nie jest tak znacząca jak teraźniejszość i idąca przed nimi przyszłość.
Ocena:
|
NASZA MŁODSZA SIOSTRA (2015)
Tytuł oryginalny: Umimachi Diary
Reżyseria: Hirokazu Koreeda
Obsada: Haruka Ayase, Masami Nagasawa, Kaho, Suzu Hirose, Ryô Kase, Ryôhei Suzuki, Takafumi Ikeda
Źródło zdjęć: materiały dystrybutora
23 maja 2016
Zobacz także:
|
|